In de Volkskrant-bijlage Sir Edmund van 14 april 2018, staat een beschouwing over uitstelgedrag. “Van uitstelgedrag is nog nooit iemand gelukkig geworden”, zo blijkt uit veel onderzoek. 95 procent van de volwassenen zegt vervelende klussen soms voor zich uit te schuiven en een kwart daarvan gaat eronder gebukt.
Uitstelgedrag heeft niets te maken met luiheid. Wie lui is wil niets doen, maar wie uitstelt, wil juist wel wat doen maar is geblokkeerd. Vooral onder studenten blijkt het probleem groot te zijn.
Dat geblokkeerd raken herken ik goed. En zie ik ook veel bij deelnemers van The Artist’s Way trainingen. Je wilt heel graag iets aanpakken; een project uitvoeren, een droom verwezenlijken, een andere baan of een heel nieuwe omgeving zoeken, een boek schrijven, je atelier inrichten en beginnen met schilderen, maar het komt er steeds niet van om die eerste stap te zetten.
Uitstelgedrag levert op korte termijn wel iets op: je vermijdt risico’s, het maakt je minder kwetsbaar. Let wel: op korte termijn en dat is precies wat uitstelgedrag, of procrastinatie, doet: korte termijn fulfilment. De lange termijnplannen leiden er echter onder.
Sommige uitstellers zeggen dat het uitstellen goed is voor de creativiteit. Maar daar blijkt geen wetenschappelijk bewijs voor te zijn. Helaas.
Gelukkig zijn er oplossingen en kun je uitstelgedrag afleren.
Drie zaken zijn daarin belangrijk, blijkt uit onderzoek:
- Geen afleiding
- Routines
- Onderscheid maken tussen werkplek en plek waar je ontspant.
Een manier om je niet te laten afleiden is een stilte-dag, of misschien wel een stilte-week in te voeren. Geen telefoon, geen mail, geen internet, geen tv. Ik sprak laatst iemand die een lange periode wekelijks een stilte-dag hield. Het gaf haar heel veel rust, maar ook ruimte om na te denken en vooral te voelen over dingen die voor haar belangrijk waren.
Je zou het eens kunnen proberen, een stilte-dag, en ervaren wat dat voor je doet en welk effect het heeft op je uitstelgedrag.
Katja Pronk
