Ik was op bezoek bij Kim Atkinson, een Engelse kunstenares wonend in Wales. Ze maakt schilderijen, prints en tekeningen op basis van wat ze ziet in de natuur. Ze laat zich inspireren door de dag, de sfeer, de atmosfeer, het weer, de vogels. Ze vertelt me dat ze sinds lange tijd een dagboek bijhoudt van de lucht. Dagelijks schildert ze de lucht en maakt aantekeningen. Ze laat me een stapel boekjes zien met ringband waar ze haar dagelijkse luchten in waterverft. Ze moet ze elke dag doen, ook als het grijs is. Ze heeft het nodig om bezig te zijn met haar creativiteit. Het doet me erg denken aan The Morning Pages. De boekjes zien er prachtig uit. Heel inspirerend ook.
Een dag later praat ik met haar over schrijven en vertel haar over het boek van Julia Cameron en de morning pages. ‘Ah!’, zegt ze, ‘The Artist’s Way! Ik heb dat boek gelezen.’ En ze ziet de overeenkomst tussen haar dagelijkse schilderen en het dagelijkse schrijven. Ze had er eerder nog niet bij stilgestaan. We praten nog wat meer over creëren, zoals schilderen en schrijven. We hebben dezelfde twijfels af en toe: wie zit op ons werk te wachten. Wat voegt mijn werk toe aan alles wat er al is? En dan zegt ze tegen me: ‘Mensen houden van schilderijen en mensen houden van lezen. Dus blijf creëren, want de wereld zou er vreselijk uitzien zonder kunst!’ Blijf schrijven, is haar boodschap. En ik ben onmiddellijk weer gemotiveerd om mijn schrijven, dat ik een tijdje heb verwaarloosd, weer op te pakken. Ik ben weer erg onder de indruk van de synchroniciteit en hoe creativiteit kan verbinden.
Katja Pronk
