De tweede groep deelnemers aan mijn Artist’s Way training (TAW 3.0) was al net zo enthousiast als de eerste. Ik had de opzet iets veranderd. Ik heb twee onderdelen toegevoegd in de wekelijkse training van twaalf weken: twee gastdocenten vullen ieder een avond in vanuit hun vakgebied, dat heel nauw aansluit bij The Artist’s Way filosofie en werkwijze. Beide docenten zijn ervaren TAW-ers. Judith Pronk is een professional organizer en Miranda Straten is kunstenares en ontwerpster. Die avonden gaan over Ruimte en Beeld.
Opgetild en meegenomen
De groep heeft mij ook deze keer weer opgetild en meegenomen in mijn plannen en vooral in het uitwerken van al lang liggende ideeën. Na afloop van de training hebben we een Staying in Touch-afspraak (SIT) gemaakt om eens in de drie maanden bij elkaar te komen.
Het grote plan
De eerste SIT-avond vond plaats bij Natalie. Zij had als doel voor haarzelf geformuleerd: een eigen atelier om ongestoord te schilderen en de spullen laten liggen zonder dat het gezin er last van heeft, of andersom. Er kwamen allerlei plannen en suggesties langs tijdens de TAW-avonden. ‘Kun je niet alvast beginnen met een hoekje in je huis?’ Een suggestie die ook Julia Cameron doet in haar boek. Je hoeft niet te wachten met het uiten van je creativiteit totdat het perfecte atelier gevonden is. Stel het niet uit, laat het stromen. Dat plekje in het huis was er wel, maar veroorzaakte toch te veel ‘rommel’ in huis en onderhandelingen over de ruimte. Toen kwam het grote plan: een container achter het huis. Ruimte genoeg en ideaal. Na wat rekenwerk en praten met aannemers, moest Natalie tijdens een van de avonden aan ons meedelen dat dit financieel niet haalbaar was. Dan maar doorgaan met passen en meten in huis.
Productie!
Die eerste SIT-avond viel mijn mond open van verbazing, bewondering en enthousiasme. Op de avond van onze SIT-bijeenkomst wachtte Natalie ons op bij de voordeur en nam ze ons direct mee langs het huis naar de achtertuin. En in die achtertuin stond een schitterend houten gebouw: haar atelier. Daar stond geen container, maar een met eigen handen, en die van veel vrienden en haar partner, gebouwde blokhut. Van drie meter hoog, met een houtkachel, een wand met ramen en een blinde wand voor het ophangen van haar doeken. Een ezel, een bureautje, een tafel met stoelen er omheen in het midden. En allemaal schilderijen langs de wand op de grond. Productie! Het was drie maanden nadat ze had geconcludeerd dat het niet ging lukken met de container. Drie maanden! Natalie straalde, en terecht. En ze zei dat dit voor 100% was toe te schrijven aan het volgen van de TAW 3.0 training. Volgens mij is het voor 100% toe te schrijven aan haar eigen doorzettingsvermogen, creativiteit en energie, maar ik wil best toegeven dat TAW 3.0 haar in de juiste richting heeft geduwd. Wat een resultaat.

Katja Pronk